Przestępstwo katastrofy w komunikacji.

Przedmiotem niniejszego artykułu jest bezpieczeństwo w komunikacji. W polskim kodeksie karnym spenalizowane jest w art. 173, ma charakter powszechny, a to oznacza, iż każdy może je popełnić i wcale nie trzeba być uczestnikiem ruchu drogowego, np. pieszy, czy też osoby przebywające w danym pojeździe. Sprowadzenie katastrofy w komunikacji de facto oznacza każdą postać wywołania katastrofy w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym i może być ono popełnione poprzez działanie albo nie działanie oraz musi naruszać zasady bezpieczeństwa. Idąc dalej należy wskazać, że „katastrofą jest zdarzenie zakłócające w sposób nagły i groźny ruch lądowy, sprowadzające konkretne, rozległe i dotkliwe skutki obejmujące większą liczbę ludzi lub mienie w wielkich rozmiarach oraz niosące za sobą zagrożenie bezpieczeństwa powszechnego” (uchwała pełnego składu Izby Karnej SN z 28.02.1975 r. V KZP 2/74, OSNKW 1975/3–4, poz. 33). W tym miejscu należy wskazać, że katastrofa w ruchu to sytuacja, gdy uczestniczy w niej co najmniej jeden pojazd, który to znajduje się w ruchu. Należy przy tym wskazać, iż ruch lądowy to pojęcie szersze aniżeli ruch drogowy, który to odbywa się na wszystkich drogach publicznych. Istotnym dla zaistnienia przesłanek omawianego przepisu jest, także to aby zagrożenie życia i zdrowia wielu osób (co najmniej dziesięciu) albo mienia w wielkich rozmiarach było konkretne i istniało realnie. Jak chodzi o rozumienie mienia w wielkich rozmiarach to wskazać należy, iż nie chodzi tu o wartość jakieś rzeczy, lecz o jej gabaryty, przy czym nie należy całkowicie tych cech od siebie separować. Wskazać nadto należy, iż opisywany czyn przestępny ma charakter umyślny. Warto w tym miejscu wskazać, iż czyn opisany w art. 173§1 kk ma charakter umyślny, natomiast 173§2 nieumyślny. Dalsze, tj. wskazane w § 3 i 4 postaci komentowanego przepisu postaci sprowadzenia katastrofy w ruchu mają charakter kwalifikowany (śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu), a zatem charakteryzują się obostrzoną odpowiedzialnością karną.

Art.  173.  Spowodowanie katastrofy w komunikacji
§1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§3.  Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15.
§4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.