Uchylanie się od opodatkowania.
Benjamin Franklin przeszedł do historii m.in. za sprawą swojego powiedzenia, iż „Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki”. Mimo, iż od pierwotnego użycia tych słów minęły już trzy wieki, to one wciąż nie wiele straciły na swym znaczeniu. I tak jak długo istnieje obowiązek podatkowy, tak równolegle unormowane zostały odpowiednie sankcje za nierespektowanie tych powinności.
Obecnie ustawodawca w treści art. 54 k.k.s. uregulował problematykę związaną z uchylaniem się od obowiązku opodatkowania. Zgodnie więc z ww. przepisem:
§ 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.
§ 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
§ 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
Na wstępie omawiania tejże problematyki należy wyjaśnić, iż kodeks karny skarbowy do wyjaśnienia użytych pojęć odsyła nas do ordynacji podatkowej. Zgodnie więc z treścią art. 7 ordynacji podatkowej:
§ 1.Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
§ 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.
Natomiast zgodnie z treścią art. 6 ordynacji podatkowej: Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.
Z powyższego zatem wynika, iż podatnikiem jest każdy, na kogo obowiązek płacenia podatków został nałożony przez ustawodawcę. Przykładowo, podatnikiem podatku dochodowego jest każdy, kto osiąga dochód.
Wracając więc do uregulowania zwartego w treści art. 54 k.k.s., delikt uchylania się od opodatkowania ma miejsce, gdy osoba zobowiązana nie ujawnia przedmiotu opodatkowania (np. dochodów) lub podstawy opodatkowania (podstawa obliczenia podatku) lub nie złoży odpowiedniej deklaracji (np. znany chyba wszystkim PIT-36). Nieujawnienie ma więc miejsce, gdy osoba obowiązana nie informuje, lub zataja lub też nie zgłasza do urzędu skarbowego przedmiotu opodatkowania.
Wskazać przy tym należy, iż ustawodawca stopniuje ww. czyny zabronione według stopnia ich dolegliwości i odpowiednio do nich przedstawia katalog kar. Z treści §1 omawianego przepisu wynika, iż stanowi on wariant podstawowy popełnionego przestępstwa i jest on zagrożony najsurowszą karą, w postaci grzywny do 720 stawek dziennych, albo karze pozbawienia wolności albo obu tym karą łącznie. Natomiast w §2 wskazany jest wariant bardziej uprzywilejowany, który uzależniony jest od kwoty podatku narażonego na uszczuplenie – zakłada on mniejszą wartość. W tym przypadku, popełnienie tego czynu zabronionego zagrożone jest karą grzywny do 720 stawek dziennych. Natomiast w § 3 usankcjonowane jest wykroczenie skarbowe, którego popełnienie zagrożone jest grzywną za wykroczenie skarbowe.
Z powyższego zatem wynika, iż kodeks karny skarbowy przewiduje surowe kary za uchylanie się od obowiązku podatkowego.
Jeśli opisany wyżej problem dotyczy Ciebie i chciałbyś dowiedzieć się jak się bronić, to najprostszym i najbezpieczniejszym wyjściem będzie kontakt z naszą Kancelarią.
Niezależnie od powyższego, jeśli zostanie skierowany do sądu wniosek o ukaranie/akt oskarżenia, pomożemy uzyskać dla Ciebie jak najkorzystniejsze rozwiązanie całej sprawy.
Zapraszam do kontaktu adwokat z Katowic - Tomasz Piróg
