Wymiar kary za usiłowanie popełnienia przestępstwa.

Sąd wymierza sprawcy karę za usiłowanie popełnienia przestępstwa w granicach zagrożenia karą dla danego rodzaju przestępstwa, jednakże art. 14 k.k. nie przewiduje jakichkolwiek ograniczeń jak chodzi o rodzaj i zakres kary wymierzonej przez sąd za usiłowanie popełnienia przestępstwa w stosunku do kar za dokonanie przestępstwa. Jak to rozumieć? Oznacza to nie mniej, ni więcej jak tylko to, że ustawowy wymiar kary za usiłowanie popełnieni przestępstwa odpowiada ustawowemu wymiarowi kary za dokonanie przestępstwa. Natomiast w przypadku usiłowania nieudolnego popełnienia przestępstwa, sprawca ponosi odpowiedzialność karną na zasadach ogólnych, z taką tylko różnicą, iż sąd może wobec takiego sprawcy zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub nawet odstąpić od jej wymierzenia. Chodzi tu o tego rodzaju sytuację (usiłowanie nieudolne), kiedy to sprawca nie ma świadomości, np. z powodu niewiedzy, że dokonanie jakiegoś czynu jest po prostu niemożliwe (np. usiłuje okraść bankomat za pomocą noża). Natomiast jednak, gdy nieudolność usiłowania popełnienia przestępstwa jest efektem braku przedmiotu nadającego się do dokonania na nim przestępstwa, wówczas co do zasady, zwykle nie będzie podstaw prawnych do zastosowania przez sąd wobec takiego sprawcy nadzwyczajnego złagodzenia kary, nie mówiąc już o odstąpieniu od jej wymierzenia tylko z tego powodu.

Art.  14.  Wymiar kary za usiłowanie.

§  1. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.
§  2. W wypadku określonym w art. 13 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.