Choroba psychiczna rodzica i walka o dziecko.

Niemal 1/4 Polaków cierpi na zaburzenia psychiczne. Czy zdiagnozowane u jednego z rodziców zaburzenia psychiczne mogą wpłynąć na wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem? Nadmienię, iż wbrew pozorom odebranie dziecka nie jest łatwe, jak również z całą pewnością nie sposób mówić o automatycznym pozbawieniu rodzica władzy rodzicielskiej z uwagi na zdiagnozowane zaburzenia psychiczne.

Na wstępie konieczne jest udzielenie odpowiedzi na pytanie kiedy Sąd może orzec pozbawienie władzy rodzicielskiej. W postępowaniu o pozbawienie władzy rodzicielskiej konieczne jest wykazanie, że rodzic nie może w sposób trwały sprawować opieki nad własnym dzieckiem. Często sytuacja ta ma miejsce w przypadku długoletniego pobytu w szpitalu czy też odbywaniem kary pozbawienia wolności. Kolejną przesłanką do pozbawienia władzy rodzicielskiej jest jej nadużywanie tj. m.in. trwonienie majątku, marnotrawienie alimentów na alkohol, środki odurzające, alienowanie dziecka od drugiego rodzica.

Zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem, nie stanowi wystarczającego argumentu fakt, że jeden z rodziców jest chory psychicznie, zwłaszcza w sytuacji, gdy pozostaje pod stałą kontrolą lekarzy. W przypadku różnego nasilenia objawów choroby, rodzic może zaniedbywać dzieci, co może stanowić podstawę do ograniczenia władzy rodzicielskiej. Rodzic chory ma prawo do osobistych kontaktów z dzieckiem, jeżeli choroba nie zagraża życiu i zdrowiu dziecka. W przypadku ustaniu objawów choroby rodzic może wystąpić z wnioskiem do Sądu o zmianę rozstrzygnięcia Sądu co do sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej.

Brak stałego źródła dochodu również nie stanowi przesłanki uzasadniającej pozbawienie rodzica władzy rodzicielskiej nad dzieckiem. Często zdarza się, że np. matka inicjuje postępowanie o alimenty, natomiast swój wkład w wychowanie dziecka spełnia przez codzienną, bezpośrednią opiekę nad dzieckiem.

W postępowaniu o władzę rodzicielską nad dzieckiem Sąd ocenia które z rodziców daje lepszą rękojmię prawidłowego wykonywania władzy rodzicielskiej. Istotne znaczenie ma również ocena możliwości osobistego i samodzielnego sprawowania pieczy nad małoletnim, wiek dziecka oraz jego płeć.

W toku postępowania kluczowym dowodem jest dowód z opinii bieglego psychologa czy też opinii Opiniodawczego Zespołu Specjalistów Sądowych celem wykazania predyspozycji opiekuńczo-wychowawczych rodziców małoletniego dziecka oraz relacji z rodzicami. Konieczne również jest przebadanie rodzica chorego celem wykazania oceny zdolności do sprawowania władzy rodzicielskiej oraz ewentualnego wpływu choroby na rozwój dziecka.

Jeśli masz podobny problem, zapraszam do mojej Kancelarii Adwokackiej w Katowicach.

tagi: sąd rodzinny, prawo rodzinne, adwokat z Katowic, problemy psychiczne